बरु,
तिम्रो छोरीलाई नभन्नु यो कुरा,
छोरालाई नसिकाउनु !
एकचोटी जो हिंसा गर्यौ तिमीले
तिमी हिंस्रक मानिस हौ,
भोली जहाँकहीं
कुनै अनौठो कारण निकालेर
हिंसा बजार्न सक्छौ तिमी
मेरो टेबल, मेरो कुर्ची
मेरो घरका झ्यालका सीसा......
यी त तिम्रा
आफ्नै खेलौना भैगए,
तिम्रा तर्कमाथि फूलगुच्छा नबर्साए
मेरो ढाड तोड्न सक्छौ तिमी,
मेरो घाँटी निमोठ्न सक्छौ,
एकचोटी ट्रिगरमा बसिसकेको हात
एकदुई गोली
भ्याच्चै ठोक्न पनि सक्छौ,
आज “छैन, छोडें” भनौला, म पत्याउँला,
भोली सखारै
त्यही भिरेर फूर्तिसाथ
गौंडा छेक्न सक्छौ तिमी !
मन जो यत्ति हिंस्रक हुँदैनथ्यो,
दुर्भाग्यबश,
त्यही तिम्रो मन भएको छ !
भैगो साथी,
आजलाई बिदा हौँ,
तिमी सद्दे र समझदार छँदै
तिमीसंगको मैत्रीबारे
हजार कुरा सोच्नु पर्छ मैले,
हजार चोटी !
DAMI CHHA HAJUR KABITA
ReplyDelete