Sunday, July 24, 2011

धूप-ज्ञान










तिमीले धूपको रंग हुँदैन भन्थ्यौ

हेर,

धूप टल्केको

रुखका पात पातमा

घरका छत छतमा

(

घामको ज्योति चोरेर

आफैं घाम बनेजस्ता जस्ताका छाना

!)

हेर,

रापमा बलेका सडकहरु

हेर,

तापले गलेका फूलका अधरहरु

युद्धविरामको बस्तीमा झैं

धूपको चकमन्न आवाज सुनेनौ तिमीले

?

बच्चाहरु चौरमा

खेलेको भेटिन्न

बृद्धहरु पार्कमा टहलि

एको देखिन्न

सबैलाई

नजरबन्दमा थुनेर

एकछत्र भुन्ग्रोको डोज़र

लगाउंदै

हिंडेको

धूपको पदचाप देखेनौ तिमीले

?

हेर, मान्छेका आँखा

आँखामा धूप छल्केको

हेर, मान्छेका नशा नशामा धूप बल्केको

बाहिर निस्केर हेर

,

तिम्रो छायाँ पनि डढेको छ आज

यी खेत,

बगरको के कुरा

खोलैमा आसन गाढेर बसेका

यी भीमकाय

ढुंगासमेत

पकाउंदैको

चुलोबाट झिकेजस्तै न्याना छन्

बोझ खेप्न नसकेर
मृतकझैं लत्रक्कै पल्टेको बतास र
त्यसमाथि सबार धूपलाई चिनेनौ तिमीले ?

-------------------------------

यो मैले ठीक गरें कि गरिन

,

कहाँकहाँदेखि

उसले ल्याईदिएका

सबै राम्रा उपहारहरु भुलेर

पोहोर झैं

,

यो साल पनि

उसको बसाइलाई छोट्याएर

'बिदाइ.......!'

भन्न आतुर छु म,

हुन त, त्यति

नभन्दैमा

उसैले भनिहाल्नेछ

-

'फेरि भेटौंला'

Wednesday, July 6, 2011

फोहर शहरको कुरा








धेरै पल्ट सुकिला मुकिलाको कुरा चल्यो

साँच्चै यो के भएको यार

मानिस सफा छन्,

शहर फोहर छ

(प्रश्न गर्नेलाई प्रतिप्रश्न हाजिर छ -

फोहोरी भई बस्न कसलाई रहर छ ?”)


बाटा त साँगुरा थिए नै

तीन चौथाइं ढाकेर बसेको

यो दुर्गन्धको पहाड

टाढा टाढासम्म गन्हाएर

धर्तीमै नर्क भेटाउँछ

अत्तालिंदै वल्तिर पल्तिर हिंडेपनि

एकपल्ट त अबश्य टेकाउँछ,

तैपनि जोसुकैलाई सोध्नोस् -

किन यस्तो भयो ?

निस्सन्देह, सिंहदरबारतिर देखाउंछ


यो शहरमा

घरघरै विदुषी र विचारकहरु छन्

टोलटोलै समाजसेवी र सुधारकहरु छन्

ठुल्ठुला सभा, गोष्ठी संचालकहरु छन्

प्राज्ञ, पठित, पत्रकार, प्रचारकहरु छन्

ओठ चल्छ सबैको, आँट चल्दैन

सरकार निकम्मा छ, कसलाई थाहा छैन ?

उसैको उछितो नगरी दिन ढल्दैन


यार यो के भएको

मानिस सफा छन्

फोहर छ नदी

समाधिमा ढल्ने, जल्ने ठाउँ बाग्मती

पबित्र तीर्थस्थलको हरे यो दुर्गति !

javascript:void(0)