धूप-ज्ञान

तिमीले धूपको रंग हुँदैन भन्थ्यौ

हेर,

धूप टल्केको

रुखका पात पातमा

घरका छत छतमा

(

घामको ज्योति चोरेर

आफैं घाम बनेजस्ता जस्ताका छाना

!)

हेर,

रापमा बलेका सडकहरु

हेर,

तापले गलेका फूलका अधरहरु

युद्धविरामको बस्तीमा झैं

धूपको चकमन्न आवाज सुनेनौ तिमीले

?

बच्चाहरु चौरमा

खेलेको भेटिन्न

बृद्धहरु　पार्कमा टहलि

एको देखिन्न

सबैलाई

नजरबन्दमा थुनेर

एकछत्र भुन्ग्रोको डोज़र

लगाउंदै

हिंडेको

धूपको पदचाप देखेनौ तिमीले

?

हेर, मान्छेका आँखा

आँखामा धूप छल्केको

हेर, मान्छेका नशा नशामा धूप बल्केको

बाहिर निस्केर त हेर

,

तिम्रो छायाँ पनि डढेको छ आज

यी खेत,

बगरको के कुरा

खोलैमा आसन गाढेर बसेका

यी भीमकाय

ढुंगासमेत

पकाउंदैको

चुलोबाट झिकेजस्तै न्याना छन्

बोझ खेप्न नसकेर

मृतकझैं लत्रक्कै पल्टेको बतास र

त्यसमाथि सबार धूपलाई चिनेनौ तिमीले ?

-------------------------------

यो मैले ठीक गरें कि गरिन

,

कहाँकहाँदेखि

उसले ल्याईदिएका

सबै राम्रा उपहारहरु भुलेर

पोहोर झैं

,

यो साल पनि

उसको बसाइलाई छोट्याएर

'बिदाइ.......!'

भन्न आतुर छु म,

हुन त, त्यति

नभन्दैमा

उसैले भनिहाल्नेछ

-

'फेरि भेटौंला'