Thursday, August 9, 2012

नाम फेर्ने सम्मति


तीर्थ दाई,

आउनुस्

लाहुरे फूलको नाम फेरौं

तपाईं र म मिलेर

एउटा नयाँ नाम हेरौं

शिलालेख झैं यसको चिनामा लेखिएका

“मुग्लान” र “भर्ती” जस्ता शब्दावली केरौँ

अब यसको चिनारीमा “स्वावलम्बन” लेखे कसो होला ?

जरैदेखि शिरा-शिरामा “स्वाभिमान” राखे कसो होला ?


धेरै भो, यो परदेशी नामले सताएको

घरको पिंढीबाट रौनक हराएको

अत्यासको डढेलोले बैंश सुकाएको !

भो ! अब यस्को नाम गाम-बेंसीकै राखौं

हिमाली, पहाडी या मधेसीकै राखौं

कुना काप्चा नभनी स्वदेशीकै राखौं



उदेकलाग्दो गरी,

अझै कतिन्जेल सुन्नु, भो !

फूलको गीतमा पनि लाहुर

फूलको कथामा पनि लाहुर

नाटकमा पनि लाहुर

उपन्यासमा पनि लाहुर !



तीर्थ दाई,

आउनुस्

यो अटुट शृंखलालाई तोडौं

लाहुरकै एकल स्वप्नमा रम्ने

यो असंगत रीतिलाई मोडौं



आजैबाट

यही नयाँ नाम लिएर

तपाईं पुतलीहरुलाई जम्मा पारेर भन्नुस

म माहुरीहरुलाई भेला गरेर भन्छु

तपाईं आकाशलाई सुनाउनुस

म बतासलाई सुनाउँछु

तपाईं घामसंग कुरा गर्नुस

म जूनको कान भर्छु



हुन्छ,

तपाईं बाटोलाई पनि भन्नुस

म माटोलाई भनुँला

तपाईं मल/जलमा मंतर्नुस

म बादललाई खबर गरुंला

तपाईं जंगल छिचोल्नुस

यही नामका साथ

म पर्बत छिचोलुंला



त्यतिले पनि भएन भने

यो नयाँ नाउँलाई

एउटा ठूलो बेलुनमा लेखेर

गाउँ शहरका सबैले देख्ने गरी उडाउँला,

केटाकेटीहरुलाई बुझाउँला

र तन्नेरीहरुलाई सुझाउँला,



बिगतमा जे भयो, धेरै भूल भयो

पसिनाको मूल्य कति असूल भयो ?

रगतको पैंचो समेत फजुल गयो !

अब भने यो फूल “नेपाल-फूल” भयो


javascript:void(0)