सगुनको बेला

एअरपोर्टको लोडरले भन्यो-

यो साल झन् धेरै भित्रिए,                                 

काठका बाकसहरु काठमाडौँमा |

फूल थाप्दै गरेका    

यस्तै बाकसहरु टुलुटुलु हेर्दै

हातैको पासपोर्ट अझ दह्रोसित थामेर   

ऊ विदेशिएको थियो -

त्रिभुवन अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलबाट

आफन्तहरु भन्दैथिए –

बाबु, उता नहेर,

यो सगुनको बेला हो |

--------------------------------

जहाज उडिरहेकै बेला

अनिद्रामै उसले देखेथ्यो     

कहालीलाग्दो

भीर-भीरै दौडिरहेको सपना !

अघि कहिल्यै नदेखेको

त्यो सपनालाई

उसले साँच्चिकै आफ्नो भन्ठानेन |

बिचबाटोमा संगीहरु झैं    

अनिच्छापूर्बक उसले पुछेथ्यो  

आफ्नो निधारको रातो अक्षता |

दिर्घायुको आशिर्बाद  

त्यहि चम्किलो अक्षता झैं

गाउँभरका सबैलाई थाहा थियो

उसको परदेश बसाइं-अबधि |

सगुनको बेला

लटरम्म सपनाहरु मात्रै आफ्ना थिए |