सुनाई

सानो शंख बोकेर ल्यायो छोराले कतैबाट 

र मेरो कानमा छुवाउंदै भन्यो-

बाबा, यसमा सागर सुसाएको सुन,

नभन्दै, सागर पो .....!

त्यसपछि मैले   

पहराको ढुंगामा

खोलाको कलकल र 

जंगलको ठुटो-काठमा

कोइलीको गीत सुन्न थालें

हुँदा हुँदा

कति बर्षदेखि नलगाएको

मेरो थोत्रो जुत्तामा समेत  

आफ्नै पाइलाहरु अनबरत बजेको सुनें

अब म सचेत छु,

कुनै कुराको सम्झना नछोडेर

म बिल्कुल नरहँदा पनि कतै

मेरो आँगनको माटो उठाएर

कसैले देशप्रेमको धड्कन नसुनोस् !