-१-
यहि
बुझिनसक्नु छ, अंगराज
तिम्रो हातमा परेपछि
किन
हरेक चिज
तातो
आलु बन्छ,
र
त्यो थेचारिन्छ कसैको टाउको माथि ?
-२-
शहर
सानो छ,
हामी
जहाँतहीं ठोकिन्छौँ |
कहिले
नबोली आफ्नो बाटो लाग्छौं
कहिले
बोल्नलाई एकछिन रोकिन्छौँ |
-३-
नांग्लो
निफंदाका
बयाँ-धान
जस्तै
चारैतिरका
कविहरु
एकै
ठाउँ समेलिएका छन्,
स्वतन्त्रताको
बीट समात्दै !
No comments:
Post a Comment