बाटो

बाटो कहिल्यै बन्द हुँदैन
बाटो बन्द भयो भन्न हुँदैन
अझै फराकिलो नबन्ने हो भने
बनिसकेको बाटो खन्न हुँदैन

पहराहरुमा फूल फुल्छन भने
फूल सम्म पुग्ने बाटो हुनुपर्छ
खोंचहरुमा मूल फुटछन भने
मूल सम्म पुग्ने बाटो हुनुपर्छ

झुपडीहरुमा दीप बल्छन भने
दीप फैलाउने बाटो हुनुपर्छ
टहराहरुमा सीप खुल्छन भने
सीप फैलाउने बाटो हुनुपर्छ















न कांडे तार, न जंगली झार
न अग्ला पहाड़, न नदी जंघार
छेकबारले बाटो बन्द हुँदैन
बाटो अन्त्य भयो भन्न हुँदैन

हिंडेर त हेर, बाटो बन्छ
बाटोले पनि त बाटो खन्छ
नहिड्नेले बाटो छेक्न हुँदैन
हिड्नेका पैतालामा टेक्न हुँदैन

वर पर बाटो नभेटे देखि
कराएर हेर, टकराएर हेर
संशयका पर्खाल भत्काएर हेर
बाटो छेक्नेको ढंग हुँदैन
बाटो कहिल्यै बंद हुँदैन

and here goes the beginning....

This is a collection of my poems. The whole idea of creating a blog of my own was not mine. It was of my friend Basanta Gautam who knocked me many times to be active and creative. Thanks to him, I am going to start from the very crude beginning because I have much little knowledge on decorating a blog site.