ठीकै छ !

हावालाई सोधें-

सधैं यतैतिर, 

यसै यसै बहकिईरहेको देख्छु तिमीलाई  

कहाँ पुग्न हिंडेका हौ, कहाँ पुग्यौ

तिमी खुशी छौ ?

हावाले भन्यो- अबश्य

बहकिंदा बहकिएकै खुशीमा हुन्छु

रोकिंदा रोकिएकै खुशीमा रम्छु  

कुनै भार छैन मसंग

म उड्न खोज्नेको आधार बन्छु  

   

सोचें- म पनि हावा झैं बहकिन्छु पटक पटक

भगवानले मलाई हावा किन बनाएनन् ?

 

पानीलाई सोधें-

जलचक्रमा घुमिरहन्छौ

ओरालोमा एकोहोरो बगिरहन्छौ

लक्ष्य के थियो, के भेट्यौ

तिमी खुशी छौ ?

खोलाले भन्यो- अबश्य

बगुन्जेल बग्दाकै खुशीमा हुन्छु

रोकिंदा रोकिएकै खुशीमा रम्छु

बोकी हिंड्नुपर्ने केहि छैन

तैरिनेहरुको माध्यम बन्छु

 

सोचें- म पनि खोला झैं एकोहोरो बग्छु भावनामा

भगवानले मलाई खोला किन बनाएनन् ?

 

म मान्छे भएं, ठीकै छ,

ठीकै छ अबदेखि

भगवानसंग कुनै गुनासो नगरेर

जगतसंग आग्रह, पूर्वाग्रह नराखेर

कुनै तृष्णा, बितृष्णा नबोकेर

हलुका बाँच्छु – मान्छे भएरै सही   

बतास र खोला जस्तै |