दश थुँगा - ३

डोकोको पिंधमा

हर्हरी बसाइरहेको

रोपाईंको खाजा

----------------------

छतमा अटेश-मटेश


रोपाइँको बिउ

माइक्रोबसलाई हतार छ

  ---------------------

डोरी

धेरै अग्लो नखेल

चन्द्रमा हंसियाकार छ

-----------------------------

मोटी आमा

दुब्ली छोरीसंगै

मर्निंगवाकमा निस्किन्

-----------------------

शहर झरियो

बलियो मुदुसभित्र

गाउँ कोचेर

_____________

हावाले उचालेको हो कि

पानीले उतारेको

पहाडमाथिको रातो घाम

--------------------------

आफ्नै छातीमा

हिउँ जमाउँदा

पोखरी थिचिएन ?

-------------------------------

खाली बसस्टप

उभिईरहेको आफ्नै झल्को

स्कूलको एक दशक

-------------------------

गोलो रुख

फुलहरु पनि

गोलाकारै झरेका छन्

-----------------

आफ्नै जालोमै

महापरिनिर्वाण

धन्य, माकुरा !

----------------

पहलमान बिद्यार्थीहरुका बारेमा

हेर्नोस, ऊ आए

अर्का टोली चंदाबाज बिद्यार्थीहरु

जबर्दस्त भित्र छिरे तिनीहरु,

पोल्न राखेको मुर्दाले जस्तै

तनक्क जिउ तन्काउँदै

फुर्तिसाथ

तिनीहरु यहाँ आउनु भनेको

अचाक्ली नहुँदो

एउटा बहाना सुन्न पाउनु हो

तिनका पत्रु आदर्शमा उकेरा दिंदै

अनिच्छापुर्बक समय कटाउनु हो

तिनले मागेको नपुर्याए

आजसम्म तपाईं-हामीले नसुनेको / नपढेको

भाषाको निकृष्ट प्रयोग निम्त्याउनु हो

भो सुरुक्क पन्छाउनोस् आजलाई, सर !

यिनै त हुन् नयाँ नेपालका सपनाहरु !

भविष्यका मन्त्री र महामनाहरु !



आजै पनि

कम्ता रवाफ छैन यिनीहरुको !

भिसीसा’बको कोठामा

भित्र/बाहिर गरिरहने यिनै हुन्

रजिष्ट्रारसंग पिउने / पिलाउने र

ठेकेदारलाई काम दिलाउने पनि यिनै हुन्

परिक्षा रोक्ने / चलाउने यिनकै चुड्कीमा हुन्छ

धेरै अंक चाहिएको छ तपाईंलाई ?

कि नयाँ कलेज ?

भन्नोस्, कसलाई भेटाउनु पर्यो ?

कसैलाई जागिर खुवाउनु छ ?

तिनीहरुको खल्तीबाट भुक्क उठेको

एकजोर तालाचाबीको आकृति देख्नुभयो, सर ?

यो भागबन्डा बिश्वबिध्यालयको

अद्भुत चमत्कारी आविष्कार हो

जो हरेक नियमकारलाई लाचार पार्छ

तिनका मर्यादालाई स्वीटर झैं उधार्छ र

भुइंमा फ्यात्त फालेर भन्छ,

“ जो हामीलाई मिल्दैन, त्यो नियम हुँदैन !”

भो नजिस्काउनोस यिनीहरुलाई,

यिनै त हुन् नयाँ नेपालका सुत्रधारहरु !

समुन्नत राष्ट्रका योजनाकारहरु !



देख्नुभो, ऊ फेरि आए,

अघोरी, कल्मुखा, चंदाजीबी ऐजेरु

पत्थरपुरका पहलमान बिद्यार्थीहरु !