पश्चाताप

प्रेतात्मा भएर घुमिरहेको

एउटा उहिल्यैको मृत मानिस

सुस्केरा हाल्दै भनिरहेको थियो-

साथी हो, म कसरी बाँचें

त्यतिविधि कुरूप जीवन

त्यतिविधि विभत्स शृंखला रचेर

यो जता हेर्यो उतै सुन्दर धर्तीमा

मैले किन काँडा र पर्खाल मात्रै देखें ?

मैले किन आक्रमण र प्रतिरक्षा मात्रै सोचें ?

किन जोकोहीलाई दुश्मन या साधन मात्रै सम्झें

सामान्य मानिस भन्दा अलग्गै रुपमा ?

यतिबेलाको जस्तो निरपेक्ष बोध

किन भएन त्यतिबेला, म बाँचुन्जेल ?

साँच्चै मैले मभित्रको संसारमा

कतिबिधि फोहोर थुपारेको रहेछु

या कोही थियो ममा त्यो भरिदिने ?

मैले त्यसो किन गरें ?

हरे,

मसंग आज शरीर छैन

र छैनन् इन्द्रियहरु

कसैसंग कुनै सम्पर्क गर्ने माध्यम पनि छैन

तर एउटा सुन्दर जीवन
सुन्दरताको अनुभव बिना नै गुमाएको

पश्चातापमा छटपटाउँदै

म घुमिरहेको छु |

अविश्वास

शंका

घृणा

लालच

अहंकार

इर्श्या

प्रतिस्पर्धा

क्रोध

कटाक्ष

बदला
प्रतिशोध 

अपमान

अपशब्द

घोचपेच

पक्षपात

शोषण

दमन

जालसांजी

झूठ

.......................................

आदि आदि !

ए सुन, मेरो कुरा ध्यान दिएर सुन-

अरुप्रति खराब सोच्दा सोच्दै सकिन्छ

खराब मान्छेको जीवन शक्ति

आफ्नै बडप्पन गाउँदा गाउँदै घटेर

सानो भैसक्छ अभिमानी व्यक्ति

सुन्दैछौ नि, अझै सुन !

अरुलाई नराम्रो देख्दा देख्दै निभ्छ

नराम्रा मान्छेको आँखाको ज्योति

अरुलाई नराम्रो भन्दाभन्दै

सकिन्छ……………………

नराम्रा मान्छेको जिन्दगी !

हो,

म त्यही नराम्रो मान्छे थिएँ,

र आज

एउटा सुन्दर जीवन खेर फालेको पश्चातापमा

भट्किरहेको छु, भट्किरहेको छु |